زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

قصور زمان





قصور زمان، تنگی وقت در بیان مقصود؛ یکی از اسباب ایجاز حذف را می‌گویند.


۱ - تعریف



قصور زمان، یکی از اسباب ایجاز حذف است؛ به این معنا که زمان کوتاه باشد و وافی به طولانی کردن سخن نباشد؛ به طوری که اگر گوینده مشغول بیان محذوف شود، امر مهمی فوت خواهد شد.

۲ - مثال



این همان فایده باب تحذیر و اغرا است که هر دو در مثال ذیل جمع شده‌اند: (ناقة الله وسقیاها). که در تقدیر چنین است: «ذروا ناقة الله فلا تقربوها و الزموا سقیاها».
[۴] معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۳۸۸.
[۵] کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۲۴۰.


۳ - پانویس


 
۱. شمس/سوره۹۱، آیه۱۳.    
۲. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۱۹۰.    
۳. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۳، ص۱۰۵.    
۴. معرفت، محمد هادی، ۱۳۰۹ -۱۳۸۵، التمهید فی علوم القرآن، ج۵، ص۳۸۸.
۵. کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص۲۴۰.


۴ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «قصور زمان».    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.